Πόσο συχνά διορθώνεις τον εαυτό σου; Το λάθος σου; Ζητάς συγγνώμη; Ακόμα και απο το παιδί σου;
Υπάρχουν φορές λόγω κούρασης/ διάθεσης ακόμα και στεναχώριας να ”πληγώσουμε” με τη συμπεριφορά μας το παιδί. Τα παιδιά αγνοούν παντελώς τη σημασία/αναγκαιότητα σε αυτά που τους λέμε. Σκέψου τα σαν κάτι μικρά άκρως εγωιστικά πλασματάκια που απλά τα ενδιαφέρουν μόνο οι δικές τους προτεραιότητες/ανάγκες!
Δεν τα απασχολεί κάτι άλλο για εκείνα αυτό που θέλουν, χρειάζονται, νιώθουν είναι το πιο σημαντικό πράγμα στο κόσμο. Και έτσι πρέπει να είναι! Έτσι είναι τα παιδιά και εμείς έτσι είμασταν σαν παιδιά. Μην ακούς μανάδες που λένε το δικό μου το παιδί δεν έκανε έτσι, έτσι και χειρότερα έκανε αλλά το ξέχασαν, όπως θα ξεχάσεις και εσύ.
Ελα να σου θυμίσουμε κάτι όμως τώρα…
Θυμάσαι εκείνη τη φορά που θύμωσες, φώναξες, γιατί νόμισες ότι ένα τόσο μικρό παιδί σε χειρίζεται και δεν θα το επιτρέψεις αυτό;! Το μάλωσες, αφού είχες εξηγήσει πάνω από 20 φορές, έβαλες και τιμωρία και μετά είδες τα υγρά ματάκια αλλά ο θυμός δεν σε άφησε να το καταλάβεις. Το πλήγωσες ναι όπως και αυτό πλήγωσε εσένα, αλλά εσύ μπορείς να το καταλάβεις, να το διαχειριστείς, αυτό όχι. Και τώρα; Τι κάνουμε τώρα;
Τώρα είναι ευκαιρία να διδάξουμε στο παιδί την έννοια του ”αναγνωρίζω το λάθος μου”. Μη σου φαίνεται περίεργο, ακόμα και στους ενήλικες λίγοι είναι εκείνοι που μπορούν να αναγνωρίσουν το λάθος τους και να το διορθώσουν. Και δεν μιλάμε για μια συγγνώμη, μιλάμε για μια αλλαγή συμπεριφοράς που ουσιαστικά θα εκφράζει τη συγγνώμη.
Μην αισθάνεσαι άσχημα επειδή φώναξες, επειδή θα μπορούσες να το αποφύγεις αλλά δεν είχες τη δύναμη να προσπαθήσεις περισσότερο. Μην αισθάνεσαι τύψεις για την τιμωρία που ίσως ήταν λίγο υπερβολική. Αλλά, σκέψου πως μπορείς να διδάξεις κάτι στο παιδί μέσα απ’ όλο αυτό, πως θα του μεταφέρεις πληροφορίες που θα το βοηθήσουν σε όλη του τη ζωή.
Λάθη κάνουμε και πάντα θα κάνουμε το θέμα είναι τι μπορούμε να μάθουμε από αυτά.
Το ιδανικότερο είναι να κατανοήσουμε πως να ”διορθώσουμε” αυτό που μόλις συνέβει.
Πως διορθώνεις λοιπόν:
Αναγνώρισε τη συμπεριφορά σου και ζήτα πρώτος συγγνώμη, δώσε το παράδειγμα. Μην το αφήνεις να νομίζει πως είναι υπεύθυνο αυτό. Εξήγησε, δώσε χώρο στο διάλογο, άκουσε τις σκέψεις του όση ώρα ήταν τιμωρία, θα εκπλαγείς! Θα ταραχτείς όταν το ακούσεις να λέει ”εγώ φταίω που μου φωνάζουν όλη την ώρα” , ”πάλι δεν κατάλαβα τι έκανα λάθος” και πολλές πολλές σκέψεις και σε όλες κατηγορεί τον εαυτό του.
Έρευνες έχουν δείξει ότι όταν ένας γονιός «διορθώνει», ζητώντας συγγνώμη αυτός πρώτος αφού πλήγωσε τα συναισθήματα του παιδιού, βοηθά στην ανάπτυξη του παιδιού και στον μακροχρόνιο δεσμό τους. Όταν ο γονιός συμπάσχει, κατανοεί, αγκαλιάζει το παιδί, εξηγεί, ”τσαλακώνεται” βοηθά το παιδί να κατανοήσει τα συναισθήματα.
Βοηθά το παιδί να κατανοήσει το κόσμο γύρω του, πως υπάρχουν και άλλες προτεραιότητες, πως πρέπει όλοι να συνεισφέρουμε και όχι να απαιτούμε. Πως υπάρχουν στιγμές που κάνουμε λάθος και τότε είναι που πρέπει να το αναγνωρίσουμε και να ζητάμε συγγνώμη, να προσπαθούμε να διορθώσουμε το λάθος μας. Να το κατανοήσουμε για να μην το επαναλάβουμε.
Όλοι οι γονείς κάνουμε λάθη, αλλά τα λάθη αυτά μπορούν να γίνουν αφορμή για μια χρήσιμη εκπαίδευση για τις μελλοντικές σχέσεις των παιδιών. Τα παιδιά πρέπει να μάθουν να αντιμετωπίζουν καταστάσεις και συμπεριφορές.
Τι γίνεται όταν συμβαίνει το αντίθετο;
Το πρόβλημα εμφανίζεται όταν ο γονέας δεν ”διορθώνει”. Είτε λόγο θυμού, είτε εγωισμού (δεν θα μου πάρει τον αέρα), ο γονιός δεν αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει εκείνη τη στιγμή. Με τον τρόπο του, διδάσκει στο παιδί ότι δεν πρέπει να προσπαθούμε να επιδιορθώσουμε τη συμπεριφορά μας, ειδικά όταν φταίμε.
Με αυτό τον τρόπο κάνουμε ζημιά στις μελλοντικές σχέσεις του παιδιού. Μεγαλώνουμε έναν ενήλικα που απλά θα αφήνει τις καταστάσεις να αποκλιμακώνονται χωρίς να μπορεί να κατανοήσει πότε φταίει και πότε όχι και πως να το διορθώσει.
Που δεν θα ξεχωρίζει ποια συμπεριφορά του ενόχλησε και ποια όχι, απλά θα περιμένει το χρόνο να περάσει. Και οι σκέψεις που είχε από μικρό παιδί θα επιστέφουν κάθε φορά που θα βρίσκεται στη γνώριμη συναισθηματική κατάσταση. Χωρίς εξηγήσεις για ακόμα μια φορά.
Αφιερώστε χρόνο για να «διορθώσετε» αφού κάνετε ένα λάθος, μην αφήνετε το χρόνο να κάνει τη δουλειά για εσάς.
