Μπορεί να επηρεαστεί η όρασή μας σε συνθήκες καραντίνας; Ένα νέο lockdown μπορεί να επιδεινώσει υπάρχων προβλήματα στη όραση; Με το άκουσμα στη λέξη καραντίνα το τελευταίο που σκεφτόμαστε είναι η όρασή μας, ειδικά των παιδιών. Μήπως όμως θα έπρεπε να μας απασχολήσει, καθώς καραντίνα σημαίνει περισσότερες ώρες μπροστά από οθόνες;
Καλύτερα όμως να μάθουμε από τους ειδικούς, ο Χειρουργός Οφθαλμίατρος Κων. Καϊάφας μας ενημερώνει.
Η πανδημία του νέου κορωνοϊού μας καθήλωσε όλους στα σπίτια μας για αρκετό διάστημα. Η αλήθεια είναι πως πολλοί φοβούνται ένα δεύτερο lockdown τους επερχόμενους μήνες, καθώς ο κίνδυνος δεν έχει ξεπεραστεί ακόμα. Αυτό είναι και αναμφίβολα το ορθό, προκειμένου να μειωθεί ή έστω να επιβραδυνθεί η διασπορά του SARS-CoV-2 στον πληθυσμό.
Με αφορμή τις συνθήκες καραντίνας που βιώσαμε, που ίσως επανέλθουν, θα συζητήσουμε τις επιπτώσεις μιας τέτοιας κατάστασης στην όραση μας και κυρίως των παιδιών. Με γνώμονα τα αποτελέσματα ορισμένων αξιόλογων ερευνών, θα μιλήσουμε κυρίως για τα οφέλη του να περνούν τα παιδιά κάποιο χρόνο εκτός σπιτιού.
Πως σχετίζεται η μυωπία με την καραντίνα
Ένα από τα προβλήματα οράσεως που προκαλούν ανησυχία στους οφθαλμιάτρους και τους επιδημιολόγους είναι η μυωπία. Μύωπες είναι ήδη το 23% του παγκόσμιου πληθυσμού, με τις προβλέψεις να ανεβάζουν αυτό το ποσοστό στο 50% έως το 2050.
Ως γνωστόν η μυωπία δεν είναι μόνο ένα διαθλαστικό σφάλμα (όπως πχ ο αστιγματισμός ή η υπερμετρωπία). Τουλάχιστον όχι πάντα, αφού συχνά συνοδεύεται και από διάφορες ανατομικές ανωμαλίες. Είτε είναι οι ίδιες παθολογικές είτε αποτελούν προδιαθεσικό παράγοντα για οφθαλμολογικές νόσους.
Για τον λόγο αυτό υπάρχει ιδιαίτερη κινητικότητα σε ερευνητικό επίπεδο, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η αύξηση της μυωπίας. Τα ως τώρα δεδομένα καθιστούν ήδη κάποιες πρακτικές όπλα στη φαρέτρα του οφθαλμιάτρου, αλλά σήμερα θα ασχοληθούμε με ένα από αυτά.
Οι έρευνες μας λένε
Πιο συγκεκριμένα, φαίνεται από διάφορες έρευνες ότι το να περνούν τα παιδιά κάποιο χρόνο της ημέρας εκτός οικίας, κάτω από τον ήλιο (“οutdoor activity and exposure to bright light”) βοηθάει. Πως;
Επιδρά θετικά στην μείωση της μυωπίας σε ένα μικρό ποσοστό. Ο μηχανισμός δεν είναι απολύτως κατανοητός. Πιστεύεται όμως ότι σχετίζεται με την αυξημένη έκκριση της ντοπαμίνης, λόγω του φωτός του ηλίου.
Άλλη έρευνα κατάφερε μάλιστα να το ποσοτικοποιήσει! Δηλαδή μας λέει ακριβώς την ώρα που χρειάζεται να περνούμε έξω από το σπίτι. Βρήκαν λοιπόν, ότι δύο ώρες ημερησίως εκτός σπιτιού στον ήλιο, οδηγεί σε κατά 0,14 βαθμούς ανά έτος μικρότερη αύξηση της μυωπίας.
Μια ενδιαφέρουσα έρευνα από την Ταϊβάν έδειξε ότι η πιθανότητα να εμφανιστεί σε κάποιο παιδί μυωπία, ήταν μικρότερη σε ένα γκρουπ μαθητών, που στο σχολείο υποχρεώνονταν να περάσουν τα διαλείμματα τους εκτός της τάξης, στο προαύλιο.
Κλείνοντας παραθέτω μια ακόμα έρευνα που δείχνει διπλάσια αύξηση της μυωπίας το χειμώνα σε σχέση με το καλοκαίρι (0,35 dpt versus 0,14dpt), ακριβώς λόγω του μειωμένου φωτός του ηλίου και της μειωμένης παραμονής (λόγω καιρικών συνθηκών) εκτός σπιτιού.
Το ηλιακό φως βοηθά και στην όραση
Εν κατακλείδι, φαίνεται ότι η παραμονή σε κλειστούς χώρους (είτε στο σχολείο είτε στο σπίτι) δεν είναι ό,τι καλύτερο για την ομαλή εξέλιξη της ανάπτυξης των οφθαλμών των παιδιών.
Η σύσταση λοιπόν είναι σαφής για την αξία του να περνούν τα παιδιά κάποιο χρόνο εκτός κλειστών χώρων. Ένα ακόμα πλεονέκτημα των εξωτερικών δραστηριοτήτων, ιδιαίτερα για τα παιδιά, που σίγουρα αρκετοί δεν έχουμε σκεφτεί.
Αυτό που θα τόνιζα, ιδίως απευθυνόμενος στους γονείς, είναι ότι δεν υπάρχει λόγος να ανησυχούν. Όσον αφορά την υγεία των οφθαλμών των παιδιών τους, ειδικά σε περίοδο καραντίνας. Πιο συγκεκριμένα, μην ανησυχείτε ό,τι με λίγη τηλεόραση παραπάνω, περισσότερες ώρες στον υπολογιστή ή το ταμπλέτ θα προκαλέσουν κάποια βλάβη στην όραση τους.
Δείτε εδώ το Οφθαλμολογικό Κέντρο
Κι αυτό γιατί το διάστημα αυτό είναι πολύ μικρό και σύντομο σε σχέση με τα πάνω από είκοσι έτη, κατά τα οποία η μυωπία μπορεί να εμφανιστεί και να εξελιχθεί. Άλλωστε κάποιες στιγμές στο μπαλκόνι, στην ταράτσα ή στην αυλή του σπιτιού σίγουρα είναι μια λύση. Και όχι μόνο για σωματικούς και ψυχολογικούς λόγους.
Βιώνουμε όλοι πρωτόγνωρες στιγμές, που θα μείνουν στην ιστορία. Το ανθρώπινο είδος όμως θα επιβιώσει και μάλιστα με τις κατά το δυνατόν μικρότερες απώλειες. Αρκεί όλοι μας με αίσθημα ατομικής και συλλογικής ευθύνης να εφαρμόσουμε όλα αυτά τα προσωρινά μέτρα κοινωνικής απομόνωσης. Με λίγη προσοχή από όλους μας, η σκέψη μιας ακόμα καραντίνας θα απομακρύνεται μέρα με τη μέρα.
